W przypadkach nadających się do operacji podawanie streptomycyny w ciągu tego okresu czasu przyczynia się nie tylko do polepszenia warunków operacyjnych, lecz wpływa również korzystnie na trawienie, pobudza apetyt, przyczynia się do zmniejszenia bólów, a tym samym oddziaływa korzystnie na ogólny stan zdrowia pacjentek.

Jest rzeczą znamienną, że prawie wszystkie chore z gruźlicą części rodnych mają w czasie leczenia streptomycyną dobre samopoczucie. Czas trwania i stopień podmiotowej poprawy ich stanu zdrowia uzależniony jest jednak od oddziaływania chorych na antybiotyk. Najlepsze i najtrwalsze wyniki uzyskuje się – rzecz prosta – w przypadkach, kiedy leczenie streptomycyną roz.poczęto względnie wcześnie. Podobnie jak i w innych postaciach gruźlicy możliwe są jednak nawroty schorzenia.

Usuwanie schorzałych tkanek – o ile to możliwe-jest metodą z wyboru. Czasami wskazane jest usunięcie macicy i przydatków. Podawanie streptomycyny jeszcze przez trzy tygodnie po zabiegu operacyjnym (po i g dziennie) jest wówczas ze wszech miar zalecane.

O ile można wnosić z dotychczasowych sprawozdań, to usunięcie zmian gruźliczych w obrębie miednicy małej i dodatkowa kuracja streptomycyną nie wpływają w większym stopniu na odosobnione i poważniejsze zmiany gruźlicze w płucach.

Należy się zawsze liczyć z pewną odpornością ustroju na streptomycynę, w pewnych bowiem przypadkach leczenie tym antybiotykiem gruźlicy części rodnych nie daje wydatnych wyników. Do terapii streptomycyną nadają się w pierwszym rzędzie: zapalenie gruźlicze otrzewnej, przydatków macicy, jej śluzówki i to zarówno trzonu, jak i szyjki, zapalenie gruźlicze jajników oraz zmiany swoiste mięś- niówki macicy.

Być może, że jeszcze lepsze wyniki leczenia da się uzyskać przez stosowanie przetworów kwasu izonikotynowego, z którym obecnie czynione są próby nader obiecujące.