Wspomniana reakcja hiperwentylacji świadczy m.in. o tym, że u kobiety w fazie ustępowania podniecenia istnieje potencjalna możliwość do ponownej reakcji orgastycznej, jeśli kobieta jest stymulowana seksualnie. Szczególnie duża łatwość do ponownych reakcji orgastycznych występuje u kobiety wówczas, gdy napięcie seksualne w fazie ustępowania podniecenia równa się napięciu w fazie plateau. U mężczyzn w fazie ustępowania podniecenia pojawia się okres oporności na stymulację seksualną i dopiero po jego przeminięciu możliwe jest uzyskanie wyższego napięcia seksualnego pod wpływem stymulacji seksualnej. W zasadzie fizjologiczna zdolność mężczyzny do reakcji na ponowną (po orgazmie) stymulację seksualną jest o wiele mniejsza i powolniejsza niż u kobiety.

Reakcją seksualną mężczyzny, która nie ma odpowiednika u kobiety, jest wytrysk nasienia. Oprócz tego istnieją dwie fizjologiczne różnice w wyrażaniu orgazmu u mężczyzny i kobiety. Polegają one na tym, że:

– 1) kobieta zdolna jest do powtórnego przeżycia orgazmu bezpośrednio po reakcji orgastycznej, 2) kobieta zdolna jest do przeżywania przez dłuższy czas stanu orgazmowego (kilka lub kilkanaście razy po sobie następujące reakcje orgastyczne lub jeden przedłużony epizod orgastyczny). Z powyższych spostrzeżeń wynika, że kobiety — pod względem pewnych aspektów reaktywności seksualnej – rozporządzają większymi zdolnościami fizjologicznymi niż mężczyźni. Świadczy o tym możliwość przeżywania przez kobiety stanu orgazmowego, przebiegającego obiektywnie i subiektywnie z najwyższą intensywnością, a trwającego czasem dłużej niż 60 sekund. Stan ten składa się albo z serii szybko po sobie następujących orgazmów lub też z długotrwałego jednego epizodu orgastycznego.