Objawy kliniczne wgłobienia są bardzo charakterystyczne i przy uważnym przeprowadzeniu badania na ogół łatwo prowadzą do ustalenia rozpoznania. Choroba rozpoczyna się nagle, wśród pełni zdrowia, ostrym bólem brzucha, który powtarza się w formie napadów. Równocześnie dziecko blednie, leży nieruchomo, na skórze pojawia się zimny pot. Bóle nadchodzą okresowo i stają się coraz gwałtowniejsze, tak że dziecko niekiedy zwija się z bólu. Pojawienie się bólu odpowiada kurczowi odcinka jelit powyżej wgłobienia. W okresie między napadami bólów, zwłaszcza na początku choroby, dziecko czuje się lepiej i zdradza nawet niekiedy chęć do picia. Przeważnie jednak istnieje wyraźna niechęć do picia, a wszelkie próby karmienia powodują wymioty. W miarę rozwoju choroby bóle stają się słabsze z powodu wyczerpania siły mięśni jelitowych. Wymioty, niepokój dziecka pojawiają się w krótkim czasie od początku bólów i stopniowo nasilają się, niekiedy aż do wymiotów kałowych. Ustąpienie bólów i zjawiająca się. chęć do picia jest objawem samoistnego ustąpienia wgłobienia. Po około 8 do 24 godzinach w stolcu pojawia się krew ze śluzem. Brzuch początkowo miękki ulega stopniowo wzdęciu i staje się tkliwy na ucisk. Niekiedy widoczne jest poprzez po- włoki brzuszne stawianie się. pętli jelitowych. Stan dziecka pogarsza, się, występują objawy zapaści i zatrucia rozkładającą się treścią jelitową. W okolicy wgłobienia (najczęściej w prawym dole biodrowym) wyczuwa się poprzez powłoki guz w kształcie kiełbaski, gładki, ruchomy, bolesny. Wymacanie guza jest niekiedy bardzo trudne lub zupełnie niemożliwe. Nierzadko guz ten udaje się wymacać palcem wprowadzonym do odbytnicy, przy czym bardzo często po wyjęciu palca znajduje się na nim krew. Jeżeli z powodu napięcia powłok brzusznych wymacanie guza jest utrudnione, można dokonać tego w uśpieniu dziecka.
Niekiedy spostrzega się nietypowe postaci wgłobienia, gdy drożność jelita i ukrwienie części wgłobionej są częściowo utrzymane. Jedynym objawem są wówczas napadowe bóle brzucha.
Rozpoznanie opieramy na opisanych objawach. Należy tu zaznaczyć, że najważniejszym i najbardziej stałym objawem jest obecność krwi w stolcu. Bardzo często krew tę znajduje się dopiero na palcu badającym per rectum (lub po wlewie doodbytniczym), co dowodzi, jak ważna jest ta prosta metoda badania. Należy jednak pamiętać, że krew w stolcu może być także obecna w przypadkach ostrego zakażenia przewodu pokarmowego, skazy krwotocznej, polipów odbytnicy, uchyłka Meckela.
W rozpoznawaniu wątpliwych przypadków pomocne może się okazać badanie rentgenowskie z zastosowaniem wlewu kontrastowego do kiszki grubej, które uwidoczni miejsce niedrożności. Badanie to jest niebezpieczne w późnym okresie wgłobienia.
Zostaw Komentarz