Leczenie rozpoczynamy od 12—24-godzinnej głodówki, podając dziecku w tym czasie mocną herbatę lub gęsty kleik z kaszy, albo od diety pektynowej (tarte jabłka, banany). W ciągu kilku następnych dni przepisujemy dietę lekko strawną (zupa jarzynowa przecierana, sucharki, ryż, świeży chudy twaróg, ziemniaki purée, mleko w proszku). Niektórzy polecają rozpoczynać leczenie od podania dziecku 1 łyżki oleju rącz- nikowego.

W przypadkach o lekkim przebiegu, bez gorączki, gdy nasilenie objawów jest niewielkie, wystarcza obok leczenia dietetycznego zastosowanie węgla leczniczego, tanalbiny ewentualnie belladony. Częściej jednak uciekamy się do stosowania sulfoguanidyny lub antybiotyków. Na leczenie, uzależnione od badania wrażliwości zarazków na antybiotyki, zwykle nie ma czasu i dlatego stosujemy je jedynie w przypadkach o dłuższym trwaniu. Sulfoguanidynę podajemy u dzieci powyżej 1 roku

Struyckena, gwizdek Galtona, a przede wszystkim audiometr). Rozumie się, że wymienionymi przyrządami można badać dzieci starsze, psychicznie dobrze rozwinięte i nie odnoszące się negatywnie do wszystkiego ,,co lekarskie”. Dolna granica wieku dzieci, które można badać audio- metrem, waha się między 5—7 r. życia. Istnieją specjalne audiometry do badania słuchu u dzieci młodszych, jednakże wyniki tych badań nigdy nie będą tak dokładne jak u dorosłych, gdyż dziecko szybko się męczy psychicznie i rozprasza uwagę.