Z doświadczeń, które stanowiły podstawę do wyprowadzenia przedstawionego wyżej wzoru, wynika przede wszystkim, że skutki działania kancerogenów pierwotnych są nieodwracalnej rozkład dawki w czasie nie ma bowiem wpływu na efekt ostateczny. Z tych samych badań wynika ponadto, że w działaniu takich kancerogenów nie ma dawki progowej w warunkach ekspozycji na niewielką dawkę jedynie bardzo znacznie zmniejsza się prawdopodobieństwo rozwoju .nowotworu z powodu znacznego wydłużenia czasu latencji.

Bardzo istotne znaczenie ma wykładnik działania kancerogennego dla silnych kancerogenów jest on duży, co przejawia się dużym prawdopodobieństwem zachorowania po krótkim czasie latencji. Jest wysoce prawdopodobne, że takie kancerogeny oprócz zdolności do inicjacji wykazują również właściwości promocyjne.

Istnieje jednak wiele substancji, które również z definicji należałoby określić jako kancerogenne, a których skutki działania określa prawdopodobieństwo ujawnienia się nowotworów u niewielkiego procentu eksponowanych osobników, po długim okresie latencji. Prawdopodobieństwo skutków działania kancerogenów słabych i średnich jest odpowiednio większe im wcześniej w okresie życia osobniczego organizm był eksponowany na ich działanie.