Przykładem zależności między zaspokajaniem podstawowych potrzeb ustroju a wiedzą nabytą w toku doświadczenia u istot uczących się (człowiek jest najdoskonalszym przedstawicielem tego typu istot) może być kobieta ciężarna, u której zaszły ze zrozumiałych powodów zmiany w zapotrzebowaniu ustroju na rodzaj substancji pokarmowych. Kobieta taka, jeżeli nie wie, że jest w ciąży, lub też nie zostanie poinformowana o wynikających z tego konwencjach dietetycznych, odczuwa niechęć do wielu pokarmów, sama nie wie, czego chce, poza tym że zdaje sobie sprawę, iż chodzi tu o dobór jedzenia.

Istnieje tu więc swego rodzaju napięcie, które daje się zredukować dopiero po dostarczeniu do ustroju odpowiedniego pokarmu. Nieraz też ludzie głodni, odczuwając wskutek głodu ból żołądka, interpretują ten stan jako chorobę żołądka i rezygnując z przyjmowania pokarmu nasilają tylko objawy bólu.

W niektórych społecznościach młodzi ludzie, odczuwając pobudzenie seksualne i nie dysponując żadną wiedzą na ten temat, interpretują je wyłącznie jako rozdrażnienie, niepokój, często wiążąc jego przyczynę z różnego rodzaju sytuacjami społecznymi albo ze stanem swego zdrowia.

Przytoczono tu tak znaczną liczbę przykładów po to, aby szczególnie wyraźnie udokumentować założenie, do którego nieraz będziemy się odwoływać w naszych rozważaniach. Brzmi ono następująco: nawet najbardziej podstaioowe, biologiczne mechanizmy, zapewniające normalne funkcjonowanie człowieka, ujaumiają się w swoim działaniu wyłącznie jako niespecyficzny stan napięcia, który można to pełni zredukować poprzez określoną, specyficzną klasę zachowań lub przedmiotów. Tego, jakie to są przedmioty, człowiek musi się wyuczyć albo w osobistym doświadczeniu, albo społecznie, w drodze przekazu informacji.