Sittonen i Janne [912] zastosowali oksprenolol w dawce 40 mg u zawodników grających w kręgle na 90 min przed zawodami. Po jego zastosowaniu u Vj zawodników obserwowano dobre wyniki wynikające ze zmniejszenia napięcia, nerwowego przed zawodami, zniesienia częstoskurczu i palpitacji serca podczas i po zawodach. U pozostałych zawodników bądź nie stwierdzono żadnej różnicy w badanych parametrach, bądź pogorszenie. W przypadku pogorszenia zawodnicy robili wiele taktycznych błędów w grze, co miałoby wynikać z ich „przerelaksowania”, czyli skutków niekorzystnych wywołanych brakiem napięcia, zmniejszeniem koncentracji uwagi oraz spowolnieniem refleksu. Autorzy sugerują konieczność indywidualnego doboru osobników do profilaktycznego stosowania LBA. Istnieją bowiem osobnicy, u których nadmierne pobudzenie układu sympatycznego objawia się częstoskurczem, palpitacjami serca, nadmierną pot- liwością, zdenerwowaniem, lękiem, co w sposób niekorzystny odbija się na wynikach zawodów. Ci właśnie osobnicy najlepiej nadają się do profilaktycznego stosowania LBA. Natomiast podanie LBA zawodnikom wymagającym w czasie gry wzmożonego napięcia i aktywacji układu sympatycznego doprowadza do objawów opisanego powyżej „przerelaksowania”.

Również u skoczków narciarskich stosowano oksprenolol w dawce 40 mg, na 2 h przed zawodami [489], U zawodników tych badano czynność serca przed, podczas i po skoku, stwierdzając częstoskurcz wysiłkowy w czasie wspinania się na skocznię oraz częstoskurcz emocjonalny w czasie wyczekiwania zawodników na sygnał startowy. Podany oksprenolol zmniejszał częstoskurcz wysiłkowy o 15%, częstoskurcz emocjonalny zaś, który warunkuje uwalnianie się amin katechotowych z nadnerczy, został zwolniony o 34,2%,