Jak z powyższego wynika u pierwia- stek, u których zazwyczaj główka bywa ustalona na około 4 tygodnie przed porodem, zwrot pierwszy czyli przygięcie dokonuje się w czasie ciąży, a nie jak u wieloródek w czasie porodu, już po odejściu wód płodowych i zetknięciu się z linią bezimienną. Natomiast u pierwiastek, u któ-rych główka jest nieustalona, jak to się zdarza w około 40% przypadków, dzieje się to w podobny sposób, jak u wieloródek. Dalsza obserwacja porodu wykazuje, że po obniżeniu się główki i zetknięciu się jej z dnem miednicy, rozpoczyna się skręcanie główki o 90° i to w ten sposób, że ciemię małe zwraca się ku przodowi, czyli do spo-jenia łonowego (ryc. 87). Szew strzałkowy, który we wchodzie przebiegał po-przecznie lub też skośnie, w czasie przechodzenia główki przez próżnię stop-niowo po pewnym okresie bólów ustawia się w wymiarze prostym. Spo-strzegamy przypadki, porodowego, odbywa siię w jednym bólu. Jeśli wstawia .się do wchodu zupełnie poprzecznie, a potylica jest zwrócona zupełnie do boku, to kąt zwrotu ciemienia małego wynosi 90° fryc. 88). W przypadkach, kiedy główka wstawiła się skośnie, a ciemię małe znajdowało się bliżej spojenia łonowego (odmiana przednia A), wówczas ten kąt jest znacznie mniejszy i wynosi zaledwie 45°, natomiast wobec ustawienia się ciemienia bardziej ku tyłowi (odmiana tylna B) wynosi więcej, bo od 100° do 135°.

Z tą chwilą, kiedy główka znajduje się w wychodzie .miednicy, zwrot drugi został dokonany i potylica jest całkowicie zwrócona ku przodowi, sięgając dolnego brzegu spojenia łonowego (ryc. 89)- Główka musi być przepchnięta tylko przez końcowy odcinek dna miednicy i krocze.