Napad padaczki w czasie karmienia może być przyczyną mimowolnego uszkodzenia a nawet uduszenia noworodka natomiast gruźlica płuc matki naraża je na zakażenie kropelkowe. Ostre choroby zakaźne dają przeciwwskazania względne, zależnie od stanu matki, natomiast kiła nie jest przeciwwskazaniem do karmienia piersią. Mała ilość pokarmu, która zdarza się w pierwszych czterech dniach połogu, powinna być le-czona podawaniem laoto-hormonu, masażem piersi i obfitą ilością płynów, co nie zawsze jest skuteczne. W przypadkach wadliwej budowy brodawek, karmimy przez kapelusik, natomiast wobec ich pęknięć lub naddarć, odciągamy pokarm za pomocą, do tego celu służących, pompek. Pęknięcia leczymy obmywaniem brodawek kwasem bornym, po czym nakładamy maść ichtiolową, Mikulicza, tranową lub glicerynę z kwasem garbnikowym. Karmienie powinno odbywać się tylko z jednej piersi na przemian z drugą, celem oszczędzenia brodawek i dokładnego opróżnienia gruczołów, co wpływa najsilniej jako bodziec do dalszego wydzielania pokarmu. Noworodka po raz pierwszy dostawiamy do piersi po 12—24 godzinach, od czasu urodzenia, nawadniając przez ten czas jego ustrój podawaniem osłodzonej herbatki, rumianku lub wody w ilości około 20 g w przerwach trzygodzinnych. Noworodki silne, donoszone, należy karmić siedem razy na dobę w odstępach trzygodzinnych z 6-godzinną przerwą nocną. Każde karmienie trwa od 15—20 minut, przy czym należy pamiętać, że w ciągu pierwszych 5 minut noworodek wysysa najwięcej pokarmu. Dzieci słabe i niedonoszone należy karmić co – 2 godziny. Jednodniowy noworodek wysysa jednorazowo około 10 g