Dopamina. Wpływ dopaminy jest bardziej złożony. Jako neuroprzekaź- nik z ośrodków ponadpodwzgórzowych zwiększa wydzielanie somatoli- beryny. Poza tym wchodzi w interakcję regulacji wydzielania somatoli- beryny i somatostatyny przez glukoreceptory oraz ma bezpośredni hamujący wpływ na wydzielanie hormonu wzrostu przez przysadkę. Ta ostatnia właściwość jest wykorzystywana w leczeniu akromegalii.

Bardzo ważne natomiast jest ustosunkowanie się lekarza do zagadnienia ciąż w tyłozgiętej macicy, która nie była odprowadzona i leczona przez założeni krążka. Nie ulega wątpliwości, że tylozgięta, ciężarna macica pozostaje zrazu w ty nieprawidłowym położeniu. W miarę rozwoju ciąży położenie jej może być rozmaite W dużym odsetku przypadków dochodzi do samoistnego podniesienia się tyło żgiętego trzonu.

Pewną rolę odgrywają tutaj więzadła obie, które pociągają powiększony narząd ku przodowi. Jeśli jednak trzon ńie zdoła się wyprostować, łatwo dojść może albo do poronienia i, to zwykle między 2-4. miesiącem ciąży, albo też do uwięźnięcia macicy (incarceratio uteri retrofiecti gravidi). Objawy towarzyszące uwięźnięciu macicy ciężarnej są uzależnione w pewnej mierze od tego, czy mamy do czynienia z jej tyłozgięciem, czy też tylopochyleniem.

W przypadku tyłozgięcia niepokojące objawy występują zwykle wcześniej (z końcem 3 miesiąca ciąży).

W miarę zbliżania się domniemanego terminu porodu ruchy płodu stają się mniej wydatne i słabsze. W końcu ustają zupełnie. W pewien czas potem występują skurcze macicy, które przypominąją prawdziwe tóle porodowe i pojawia się wówczas krwawienie. W wyniku tych bólów i krwawienia dochodzi do urodz.cnia się doczesnej z macicy.

Wystąpienie objawów zewnętrznego lub wewnętrznego przeżarcia ściany jajowodu

Wystąpienie objawów zewnętrznego lub wewnętrznego przeżarcia ściany jajowodu jest zwykle równoznaczne z przciwanicm ciąży trąbkowej. W każdym razie jest wydarzeniem, które dla rozwoju jej ma decydujące znaczenie.

Objawy kliniczne towarzyszące wystąpieniu krwawienia w ciąży jajowodowej uzależnione są od ilości straconej krwi i od szybkości, z jaką ta utrata następuje. Rozróżnić trzeba z jednej strony przeżarcia ściany wewnętrznej i przeżarcia ściany zewnętrznej jajowodu, z drugiej zaś pęknięcia trąbki.

W okresie zwątrobienia czerwonego utrzymuje się wypełnienie włośni-czek krwią. W świetle pęcherzyków płucnych pojawia się wysięk włóknikowy, erytrocyty i granulocyty. Skład wysięku w różnych obszarach tego samego płata w obrazie mikroskopowym może się różnić. Płat płuca jest ciężki, niepowietrzny, nie zapada się po otwarciu klatki piersiowej, natomiast opłucna jest zmatowiała, pokryta dyskretnym wysiękiem włóknika. Powierzchnia przekroju, zwykle żywo- czerwona, przypomina strukturę wątroby, stąd nazwa zwątrobienie. Okres ten trwa średnio 2-3 doby.

Stomatologię dnia dzisiejszego znamionuje tendencja do oparcia badań naukowych na szerokiej bazie współpracy ze specjalnościami teoretycznymi i w powiązaniu z innymi klinicznymi naukami medycznymi, a także dyscyplinami paramedycznymi. Przeglądając tematykę tych badań na pierwszy plan wybijają się niewątpliwie dwa zagadnienia do dziś jeszcze w pełni nie rozwiązane, a będące prawdziwą plagą współczesnego człowieka. Jest to problem próchnicy zębów i zanikowej postaci parodonto- stało się bardzo utrudnione. Niemniej w r. 1944 została nawet reaktywowana konspiracyjna Akademia Stomatologiczna, której rektorem został Witold Cybulski (1890—1969). Po powstaniu warszawskim, gdy w Krakowie w r. 1944 znalazła się część konspiracyjnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, tajne nauczanie stomatologii prowadził Józef Jarząb (1889— —1969). Jedynie w Edynburgu (Anglia), gdzie w latach 1941—1947 istniał Polski Wydział Lekarski tamtejszego Uniwersytetu, w warunkach pełnej swobody wykładał stomatologię Leon Lakner (1884—1962), po wojnie profesor w Poznaniu.

MRJ skutecznie ukazuje przemieszczenie jądra miażdżystego w projekcji strzałkowej, ale nieco gorzej niż komputerowa tomografia w płaszczyźnie poprze- cznej. Jeśli jednak chory z klinicznymi objawami tyłoprzemieszczenia jądra miażdżystego podlega badaniu i wykryje się u niego zmianę jednopoziomową, to właśnie jest to wykryty poziom uszkodzenia, gdyż nigdy w przypadku choroby krążka w badaniu MRJ krążek ten nie jest prawidłowy.

Kurcz mięśni przykręgosłupowych w histerii czy przy agrawacji ulega rozluźnieniu po stronie nogi podpierającej w czasie chodzenia. Można to łatwo wykryć idąc za spacerującym chorym i trzymając ręce ułożone na jego mięśniach przykręgosłupowych.

– 10.1. Testy umożliwiające wykrywanie symulacji i agrawacji bólów krzyża

– 1. Test Naphzigera. W przypadku bólu krzyża ucisk obydwu żył. szyjnych powoduje wzmożenie ciśnienia w przestrzeni podpajęczynówkowej w kanale korzeniowym, a to wywołuje ból korzeniowy (lub go nasila)...

Wstrzyknięcia podpajęczynówkowe. Metoda ta jest rezerwowana z reguły dla przypadków bardzo silnych bólów, nie przechodzących po wstrzyknięciach zewnątrzoponowych albo u chorych, u których zrosty po przebytych operacjach nie pozwalają na dotarcie kortykosteroidów do miejsca bólu. Zazwyczaj wstrzykuje się 40 mg Methylprednisolone acetate. Ściśle monitorowane podawanie środków znieczulających umożliwia różnicowanie bólów pochodzenia czynnościowego z bólami natury bardziej psychologicznej.

Objawy zrostu kości. W nie powikłanych złamaniach kości długich do połączenia odłamów ziarniną dochodzi w ciągu 3 tygodni, do zrostu przez pierwotną tkankę kostną w 2-3 miesięcy, zaś do ostatecznej konsolidacji w 4-5 miesięcy. Tkanka gąbczasta zrasta się z reguły szybciej. Jednakże złamania tego samego typu u osób w tym samym wieku i identycznym stanie zdrowia mogą się różnie szybko goić. Dlatego nie ma żadnych sztywnych reguł w leczeniu złamań i lekarz musi polegać na swej wiedzy i doświadczeniu. Choremu zezwala się na zdjęcie opatrunku unieruchamiającego wówczas, gdy badaniem nie stwierdza się elastyczności i sprężynowania miejsca złamania oraz miejscowej bolesności. Są to objawy tzw. klinicznego zrostu. Na radiogramie odłamy połączone są słabo wysyconą solami Ca tkanką kostną, cechy przebudowy kości ujawniają się dopiero po upływie kilku, a nawet kilkunastu miesięcy. Są to radiologiczne objawy zrostu.

Czynność krążenia zabezpieczano uzupełniając utracone przez pacjenta płyny. Ich dawkowanie było jednak bardzo ostrożne i stosunkowo skąpe zaś szybkość podawania w miarę nieduża. Zwracano przy tym ciągle uwagę, by nie doszło do zwiększenia obrzęku płuc istniejącego w związku z ich stłuczeniem. Z powodu obrażeń płuc tylko 2 naszych pacjentów (11,8 proc.) wymagało interwencji operacyjnej w postaci założenia drenażu grawitacyjnego. U jednego z nich wskazaniem do drenażu była odma opłucnowa zaś u drugiego odma i stłuczenie płuca. Rany klatki piersiowej zaopatrywano chirurgicznie.

Zakres i rodzaj ruchów w poszczególnych odcinkach narządu ruchu, a w wyniku tego również czynność lokomocyjna i kinetyczna i ich sprawność zależą w głównej mierze od budowy i stanu czynnościowego stawów. Poza tym stan czynnościowy i sprawność stawów uzależnione są od stanu chrząstki stawowej i aparatu wię- zadłowo-torebkowego oraz od siły i sprawności mięśni.

Zablokowanie miednicy (zaburzenie działania stawu krzyżowo- -biodrowego) z obja-wami bólowymi rzeko- mokorzeniowymi lub lędźwiobólu.

Dehydroemetyna, lek pełzakobójczy, wykazuje również działanie na przywry. Nie należy podawać jej chorym z niewydolnością krążenia i nerek, jak również dzieciom i kobietom w ciąży. W trakcie leczenia mogą pojawiać się działania niepożądane, takie jak bóle głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (zwłaszcza nudności, biegunki), sercowo-naczyniowe (niedociśnienie tętnicze, częstoskurcz, zmiany w EKG) oraz objawy nerwowo-mięśniowe (osłabienie siły mięśniowej, zapalenie wieloner- wowe).