Jest to zespół uważany za odmianę rumienia wielopostaciowego, w którym zmiany chorobowe dotyczą głównie błon śluzowych i spojówek. Wielu autorów jest zdania, że zespól ten jest identyczny z necioiysis epider- malis toxica Lyell, jednak czynnikiem wywołującym są częściej zakażenia bakteryjne niż leki, jak to ma miejsce w necrolysis [15]. Przebieg kliniczny choroby jest na ogół ciężki, z wysoką temperaturą i objawami ogólnymi. Na czerwieni warg i błonach śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych występują zmiany zapalne, często z wytworzeniem płytkich pęcherzy, których pokrywa bardzo szybko ulega przerwaniu, odsłaniając dość rozległe nadżerki otoczone dokoła strzępami zmacerowanego naskórka. Część nadżerek, zwłaszcza na czerwieni warg, jest pokryta brunatnymi strupami zaschniętej wydzieliny (ryc. 27,3).

Zmiany skórne mogą nie występować lub są słabo nasilone i mają charakter rumienia wielopostaciowego. Rokowanie jest dobre. Choroba trwa 2 – 4 tygodnie i ustępuje bez pozostawiania śladów. Niektórzy autorzy [6] odróżniają jeszcze postać zwaną ecíodermosis erosiva plurioriiicialis Fussinger-Rendu, w której zmiany typu rumienia wielopostaciowego. na błonach śluzowych jamy ustnej, jamy nosowo-gardłowej i okolicy narządów płciowych w zasadzie są identyczne ze zmianami w zespole Stevensa i Johnsona, ale nie obejmują spojówek i okolicy oczodołów. Badania laboratoryjne i leczenie prowadzi się, jak w typowym rumieniu wielopo- staciowym.