Kosmówczaka, czyli nabloniaka kosmówkowego pochwy (ckorioepithelioma vaginae), należy uważać za przerzut uprzednio już istniejącego guza tego typu w macicy. Przerzut taki powstaje wskutek przeniesienia cząstek kosmówczaka do pochwy drogą krwi. Przerzuty tego nowotworu do pochwy (a także sromu), a więc poniżej pierwotnego ogniska, tłumaczy się w zgoła inny sposób niż powstawanie jego przerzutów w płucach, w wątrobie i w innych narządach wewnętrznych. Należy bowiem przyjąć, że po wrośnięciu się nowotworu w żyły maciczne cząstki kosmówczaka odrywają się i zostają albo uniesione prądem krwi ku sercu, albo, jak w przerzutach do pochwy, opadają swym ciężarem ku dołowi w samym świetle żyły, przeciw prądowi krwi i usadowiwszy się w miejscu, poniżej którego już opaść nie mogą, ulegają tutaj bujaniu nowotworowemu.

Nabloniak kosmówkowy tworzy w pochwie miękkie guzki ciemnosine z powodu przeświecania krwi wylanej do tkanki. Występują pojedynczo lub też jako mnogie guzki nowotworowe. W późniejszym okresie schorzenia przebijają na zewnątrz, nieraz obficie krwawiąc. Tworzą się wówczas owrzodzenia o dnie pokrytym krwią i rozpadającymi się tkankami nabloniaka.

W bardzo rzadkich przypadkach występują w pochwie guzki w tzw. ektopiczńej postaci na- błoniaka kosmówkowego. W przypadkach tych macica jest prawidłowa, śluzówka jej nie wykazuje żadnych zmian, nie ma w ogóle żadnych nieprawidłowości w miejscu dawnej siedziby jaja, tak że odnosi się wrażenie, iż mimo powstania „przerzutów“ nie ma ogniska pierwotnego nowotworu.