Zakres i rodzaj ruchów w poszczególnych odcinkach narządu ruchu, a w wyniku tego również czynność lokomocyjna i kinetyczna i ich sprawność zależą w głównej mierze od budowy i stanu czynnościowego stawów. Poza tym stan czynnościowy i sprawność stawów uzależnione są od stanu chrząstki stawowej i aparatu wię- zadłowo-torebkowego oraz od siły i sprawności mięśni.

Chrząstka szklista pokrywająca końce stawowe pozbawiona jest unaczynienia i unerwienia. Odżywia się od strony stawu płynem stawowym oraz substancjami odżywczymi z naczyń podchrzęstnej warstwy kości. Warunkiem dobrego stanu czynnościowego chrząstki stawowej jest ruch, zmiana ciśnienia i nacisku na powierzchnię stawową. Płyny odżywcze są wtedy wciskane i wyciskane z chrząstki na zasadzie działania gąbki. Unieruchomienie lub zmniejszenie ruchomości stawu upośledzają odżywienie chrząstki. Natomiast stały ucisk, a także nadmierny przerywany nacisk doprowadza do ścieńczenia i zaniku chrząstki i do obnażenia unerwionej, wrażliwej w czasie ruchu podchrzęstnej warstwy kości.

Prawidłowa, gruba warstwa chrząstki w prawidłowo zbudowanym stawie rozkłada równomiernie siły nacisku na całą powierzchnię stawową i działa amortyzu- jąco na wstrząsy.

W stawach niezbornych nierównomierny, niesymetryczny nacisk powoduje u dzieci nieprawidłowy rozwój stawu. U niemowląt końce stawowe są podatne na kształtowanie pod wpływem ruchu i rozłożenia napięć mięśniowych. Mimoosiowe, niezborne ustawienie końców stawowych, wadliwe działanie napięcia i sił mięśniowych w czasie ruchu stają się przyczyną nieprawidłowej budowy stawu. Na tej drodze u niemowląt może rozwinąć się nadwichnięcie lub zwichnięcie stawu biodrowego, nieprawidłowe ukształtowanie panewki, a także górnego końca kości udowej.